Gatunki delfinów
Delfiny oceaniczne:
Delfiny Butlonose
Delfiny Butlonose należą do rodziny delfinów ocanicznych. Osiągają długość okolo 4 metrów, ważą od 90 do 600 kilogramów. Są koloru jasnoszarego, brzuch maja koloru brudnej bieli. Żywią sie rybami, głowonogami. Osiągaja dojrzałość płciową w wieku 9-13 lat. Ciąża delfinów butlonosych trwa okolo 12 miesięcy. Czas życia okolo 50 lat. Występują na otwartym morzu I w obrzarach przybrzeżnych. Potrafią nurkowac na głębokość 300 metrów. Potrafią wstrzymać oddech na 15 minut.
Butlonosy to duże delfiny. Ich skóra jest szara, po stronie grzbietowej ciemniejsza, po brzusznej biała. Delfiny żyjące w cieplejszych, przejrzystszych wodach są ciemniejsze, prawie czarne. Delfiny te posiadają dziób. Mają bardziej wysuniętą żuchwe niż górną szczękę.
Butlonosy trzymane są w delfinariach na całym świecie, gdzie oprócz pokazów sztuczek wykonywanych przez tresowane delfiny przeprowadza się na nich badania naukowe. Delfiny Butlonose są najlepiej zbadanymi delfinami. Są bardzo ruchliwe. Mogą pływać z prędkościa 40km/h.
Delfiny Zwyczajne
Delfiny te są inteligentnymi i łagodnymi ssakami, które zawsze były lubiane przez miłośników zwierząt. Na wodach wschodniego Pacyfiku delfiny zwyczjne zbierają się w wielkie stada , które liczą tysiące osobników. Stado delfinów jest grupą rodzinna, która składa się z spokrewnionych ze sobą samców, samiec i ich potomstwa. Delfiny zwyczajne nie tworzą trwałych związków rozrodczych i rozmnażają się w ciągu całego roku. Samice rodzą potomstwo raz na dwa lata. Delfiny te są w oceanach mistrzami akrobacji i często wyskakują kilka metrów ponad powierzchnie morza, wykonując w locie obroty i i inne ewolucję ciała. Delfiny kiedy wędrują, płyną bardzo cicho, ale gdy na trafią na ławicę ryb, stają się bardzo hałaśliwe i w ten sposób powiadamiają innych członków rodziny. Głośny plusk wody przy wyskokach tworzy ryby, a wydawane przez ssaki piskliwe głosy sprawiają ,że przerażone ofiary skupiają się w jednym miejscu.
Delfiny porozumiewają się, nieustannie "ćwierkając". Dźwięki, które wydają mają zróżnicowaną częstotliwość, dlatego słyszymy różne głosy.
Charakterystyczny wzór ubarwienia odróżnia delfina zwyczajnego od innych gatunków. Ssak ten ma brązowoczarny lub czarny wierzch ciała i biały brzuch. Boki ciała są zwykle z przodu żółte, a z tyłu, w okolicy ogona pokryte jasnoszarymi smugami. Długi pysk, zazwyczaj czarny, na końcu jest biały. Delfin zwyczajny nie jest objęty ochroną i dlatego w niektórych częściach świata poluje się na niego, najbardziej zagrożone są gatunki żyjące we wschodniej części Pacyfiku, przez połowy tuńczyków., gdyż ryby te są pokarmem delfinów. Płynący łodziami rybacy, okrążają delfiny oraz pod nimi tuńczyki i zastawiają wokół nich sieci, zdezorientowane delfiny nie mają gdzie uciec, i toną. ocenia się że w latach 60 naszego stulecia zabito w ten sposób około 500000 delfinów.
Delfiny Przybezne:
Delfin zachodnioafrykański
Delfiny zachodnioafrykańskie są delfinami przybrzeżnymi. Delfin ten jest z gatunku sousa teuszii podobnie jak humbak z Atlantyku. Bywają one przypadkowo poławiane, ich status jest niedostatecznie poznany żeby mówić o zagrożeniu gatunku. Delfiny z tej rodziny mierzą ok. 2 m. długości. Dorosłe osobniki są białe, natomiast nowo narodzone młode są różowe. Ciąża trwa około roku. Delfiny nie tworzą trwałych związków i jako jedne z nielicznych zwierząt uprawiają seks dla przyjemności, podczas zabaw. Samice parzą się tylko co cztery do pięciu lat Delfiny te mają na grzbiecie garb. Są blisko spokrewnione z rodzajem Steno i Sotalia. Jak sama nazwa wskazuje delfiny te można spotkać wzdłuż zachodniego wybrzeża Afryki. Żywią się one rybami, głowonogami a także skorupiakami. Delfiny te osiągają prędkość ok. 50km/h, często wyskakują ponad powierzchnie wody. Obdarzone są dużą ciekawością, zbliżają się do statków aby dać się nosić ich falom. Nurkują do głębokości 260 metrów, ale tylko w poszukiwaniu pożywienia. Podobnie jak inne delfiny tak i zachodnioafrykańskie żyją w stadach.
Delfiny Długopyskie:
Niektóre zwierzęta nieźle radzą sobie na lądzie a jednocześnie potrafią świetnie pływać, czego przykładem mogą być foki, natomiast delfiny tak bardzo przystosowały się do życia w wodzie, że na suchym lądzie są niezdarne. Podstawową cechą delfinowatych jest bardzo opływowy kształt ciała. Woda jest gęstrza niż powietrze, dlatego opływowy kształt ciałapotrzebny jest do sprawnego poruszania się. Delfiny mają ponadto torpedowaty kształt ciała. Nie posiadają małżowin usznych, podobnie jak tylnych kończyn, przednie kończyny zaś przekształciły się w płetwy pomocne przy stabilizowaniu ruchów i sterowaniu pod wodą. Na końcu ogona tych zwierząt znajduje się główny narząd ruchu – pozioma płetwa ogonowa, będąca fałdem skórnym.
Delfiny długopyskie żyją w małych grupach liczących od 3 do 4 osobników. Spotkać je można na wodach tropikalnych oraz na wodach ciepłych wszechoceanu, swoją nazwę zawdzięczają długiemu, charakterystycznemu, ukształtowanemu w taki sposób jakby delfin się uśmiechał pyskowi. Delfiny te są szare, gdzieniegdzie w białe plamy. Delfiny te dają się tresować ludziom, ale częściej niż w delfinariach, ludzie korzystają z ich pomocy w różnych projektach podwodnych, np. naprawie sprzętu ustawionego na dnie morskim.
Delfiny Amazońskie
Delfiny na ogół każdemu kojarzą się z oceanami, rejsami czy bezludnymi wyspami z pięknymi błękitnymi zatoczkami. Jednak nie wszystkie delfiny pływają po morzach i oceanach. Gatunek „Sotalia fluviatilis” jako jedyny przedstawiciel „Delphinidae” (Delfinowate – najliczniejsza rodzina waleni, należąca do zębowców; obejmuje 15 rodzajów z 40-toma gatunkami, w tym Butlonos, Delfin zwyczajny, orka) pływa w wodzie słodkiej. Delfin Amazoński jest zagrożony wyginięciem na skutek degradacji ekosystemu dorzecza orinoko i amazonki. Delfiny amazońskie dzielimy na dwa podgatunki „Sotalia fluviatilis fluviatilis” i „Sotalia fluviatilis guianensis”. Współczesne zębowce, podobnie jak inne walenie, wywodzą się od lądowych przodków, którzy ponad 50 mln. lat temu rozpoczęli swą podróż do morza. Podczas tej podróży wykształcili wiele cech które umożliwiły im bytowanie w środowisku wodnym, dzięki czemu zasiedlili oceany i niektóre wody śródlądowe (jak właśnie w przypadku delfina amazońskiego).
Delfiny rzeczne:
Delfiny Gangesowe
Skóra delfinów jest idealnie gładka i nie posiada włosów. Wszystkie narządy ciała są otoczone grubym tłuszczem, nawet kości są nim przesycone. Podskórny tłuszcz służy jako izolator, zapobiega traceniu ciepła przez delfina do otaczającej go wody ( woda morska, nawet na równiku, jest zazwyczaj zimniejsza, niż ciało zwierząt stałocieplnych ). Ciało delfina nigdy nie jest idealnie opływowe, dlatego też podczas pływania woda tworzy zawirowania i stawia opór. Przeciwdziałają temu wykształcone na skórze delfinów poprzeczne wyrostki, które potrafią niwelować opory wody.
Delfin Gangesowy jest delfinem żyjącym w słodkich wodach Gangesu. Pysk ma wyciągnięty na kształt pencety. W szczęce górnej posiada 26-39,a w żuchwie 26-35 par zakrzywionych zębów. Delfin ten posiada garb w tylnej części grzbietu, który sprawia że zwierzę ma dość masywny wygląd. Średnia długość wynosi u samców 2,5m. u samic 2,1m. Natomiast masa ciała tak u samca, jak i u samicy wynosi średnio 85 kg. Niestety Delfin Gangesowi zagrożony jest wyginięciem.
Delfiny Indyjskie
Delfiny indyjskie są podobnie do gangesowych delfinami rzecznymi. Delfiny Gangesowe a delfiny nie różnią się niczym prócz występowania, pierwsze bowiem występują w rzekach Ganges i Bramaputhra, drugie w rzece Indus. Oba to gatunki suzu, rodzaju Platanista z rodziny delfinów słodkowodnych. Delfiny te mają wydłużony pysk na kształt pincety. W szczęce górnej delfiny te posiadają 26-39, a w żuchwie 26-35 par zakrzywionych zębów. Delfiny te wyglądają dość masywnie. Spowodowane jest to tym że delfiny te mają małe oczy, garb w tylnej części grzbietu i dużą warstwę tkanki tłuszczowej. Wiele osób może zapytać po co delfinom tkanka tłuszczowa skoro żyją w ciepłych wodach? Odpowiedź jest prosta – woda jest zazwyczaj zimniejsza niż ciało zwierząt stałocieplnych. Delfin Indusowi podobnie jak Gangesowi żyje i poluje w małych stadach. Średnia długość ciała tych ssaków wynosi u samców ok. 2,5m. a u samic ok. 2,1m. Waga natomiast tak samców jak i samic średnio wynosi ok. 85 kg. Zwierzęta te żywią się mniejszymi rybami, skorupiakami oraz mięczakami przydennymi. Podobnie jak to się dzieje w przypadku Delfinów Gangesowych tak i Delfiny Indusowe są gatunkiem zagrożonym wymarciem.
Delfiny Chinskie
Delfin Chiński jest delfinem rzecznym z rodziny delfinów słodkowodnych. Delfin ten występował w środkowej i dolnej części rzeki Jangcy. Piszę występował ponieważ w roku 2006 został uznany za gatunek prawdopodobnie wymarły. W czerwonej księdze gatunków zagrożonych jest zaliczony do kategorii krytycznie zagrożonych wyginięciem. W ubiegłym roku grupa biologów próbowała odnaleźć chociaż jednego delfina z tego gatunku niestety, misja się nie powiodła. Uważa się że wymarcie tego gatunku było spowodowane nadmiernym połowem ryb w rejonie jego występowania oraz zbyt duży ruch statków i łodzi w ich środowisku.
Delfiny te miały ubarwienie ciemnoszaroniebieskie, strona brzuszna była jaśniejsza. Żywiły się one rybami słodkowodnymi. Długość ich ciał wynosiła średnio 2,6m. u samców i 2,3m. u samic, masa ciała natomiast ok. 160 kg. samice i 125kg. samce. Sam ich rozród był niestety słabo poznany. Wiadomo jedynie że młode rodziły się między lutym a kwietniem a długość ich ciał wynosiła ok. 90cm.